Start: Radków i wejście w świat piaskowcowych ścian

Wędrówkę najwygodniej zacząć w okolicach Radkowa, skąd szlaki prowadzą prosto w serce skalnych bastionów. Już pierwsze metry zapowiadają, że to nie będzie byle jaka przechadzka. Skały wyrastają tu tuż przy ścieżce, a las otula cały teren tak, że człowiek ma wrażenie, że trafia do innego świata.

Radkowskie Skalne Bastiony to jedna z najbardziej charakterystycznych formacji w tej części Gór Stołowych — monumentalne, poszarpane i pełne zakamarków. Idealne, by rozruszać nogi i oczy jednocześnie.

Radkowskie Skalne Bastiony – skalny wstęp do widowiska

Bastiony to ciąg formacji układających się w skalną ścianę, jakby natura próbowała zbudować własny zamek. Przejście między nimi dostarcza małych zachwytów co kilka kroków: tu jakaś szczelina, tam balkon widokowy, dalej charakterystyczne grzyby skalne.

Szlak w tym miejscu nie jest trudny, ale potrafi zaskoczyć: raz zakręt, raz schodek, raz lekki uskok. Każdy element trzyma klimat „skalnego labiryntu”, dzięki czemu nogi idą same.

Pielgrzym – formacja z charakterem

Kolejnym punktem na trasie jest Pielgrzym — wysoka skalna wieża, która wygląda jak samotny wędrowiec zatrzymany w kamieniu. Ten fragment trasy bardziej zbliża się do serca Gór Stołowych: las robi się gęstszy, podłoże bardziej miękkie, a skały — wyjątkowo fotogeniczne.

Podejście do Pielgrzyma jest krótkie, ale przyjemne. A sama formacja sprawia wrażenie, jakby stała tu od zawsze i pilnowała całej okolicy. Warto zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na nią z kilku stron — każda pokazuje inną twarz tej skały.

Niknąca Łąka – miejsce, które żyje własnym rytmem

Po zejściu od Pielgrzyma szlak uspokaja się i prowadzi w stronę Niknącej Łąki — jednego z tych punktów, gdzie natura mówi: „zwolnij”. To otwarta przestrzeń w sercu lasu, trochę tajemnicza, trochę melancholijna. Miejsce, które zmienia się z porami roku — czasem pełne traw, innym razem wyglądające, jakby naprawdę… znikało.

Niknąca Łąka to dobre miejsce na dłuższy odpoczynek. Cisza, spokój i ten typ sudeckiego klimatu, który sprawia, że człowiek zaczyna głęboko oddychać i zapomina o całej reszcie świata.

Powrót przez leśne ścieżki

Od Niknącej Łąki szlak zawija w kierunku Radkowa. Końcówka wędrówki wiedzie łagodnymi ścieżkami przez las, dając nogom trochę wytchnienia po wcześniejszych podejściach i skałach. To fragment w sam raz, by w myślach poskładać całą trasę, zaplanować kolejny wypad albo po prostu cieszyć się chwilą.

Podsumowanie trasy

Ta pętla łączy w sobie wszystko, co najlepsze w mniej oczywistych zakątkach Gór Stołowych:

• skalne formacje o wyjątkowych kształtach,

• leśne, ciche przejścia,

• klimat, który naprawdę pozwala odpocząć,

• umiarkowaną trudność — idealną na spokojną wędrówkę.

To trasa świetna dla tych, którzy cenią skalne ciekawostki, ale nie chcą tłumów i górskiego „wycisku”. Radkowskie Skalne Bastiony, Pielgrzym i Niknąca Łąka to trio, które daje wycieczkę pełną atrakcji, a jednocześnie zostawia przestrzeń na własny rytm. Jeśli lubisz klimaty podobne do szlaku pod Skalnym Hradem, Čapem czy Lokomotywą — tutaj poczujesz się jak u siebie.